این روزها اگر تلویزیون یا رادیو خود را حتی اگر به میزان چند دقیقه روشن کنید.
عضو کانال ها شبکه های مجازی باشید.
یا با دوستانتان به گفتگو بپردازید.
شما هم از کلمات جدیدی که تا ۲ سال قبل هیچ نام و نشانی از آنها نبود را خواهید شنید، کلماتی مثل: ارزهای دیجیتال، بیت کوین، اتریوم، کریپتوکارنسی، ماینینگ و رمز ارزها.
در این مقاله می خواهیم شما را با این دنیای جدید و جذاب آشنا کنیم.
با ما همراه باشید و از زمان گذشته به زمان حال بیایید تا با هم گذری به گذشته پولی دنیا داشته باشیم.
بشر در صد ها سال قبل خیلی زود به این نتیجه رسید که خودش به تنهایی نمیتواند تمامی نیازهایش را برآورده کند.
زیرا امکان اینکه یک خانواده خودش به تنهایی بتواند گندم بکارد و آن را به نان تبدیل کند، یا خانه بسازد و تمام در و پنجره هایش را خودشان درست کند.
یا به پرورش دام بپردازد و از گوشت و پوست و شیر آنها استفاده کند.
جامعه بشری خیلی زود به این نتیجه رسید که برای گذراندن دوران زندگی اش نیاز به تعامل با یکدیگر دارند.
یعنی گروهی کارشان کشاورزی باشد، گروهی دامداری کنند ،گروهی خانه سازی کنند تا هم تخصص و تمرکزشان را در یک جا به کار بگیرند و هم کمتر مشغول کار باشند.
در این روش تنها مشکلی که وجود داشت نحوه تعامل و نوع همکاری مردم با یکدیگر بود، که این مشکل با شروع مبادله کالا به کالا حل شده بود.
در این روش تجارت فردی که به فرض آهنگری بلد بود، به کارش ادامه می داد و هر کس قصد استفاده از خدمات او را داشت باید اوهم بخشی از محصول یا مهارتش را برای آهنگری خرج می کرد.
مثلاً به اوازمحصولاتش میوه یا جو می داد.
اما این کار هم با مشکلات زیادی همراه بود.
بزرگترین مشکل این بود که شاید فروشنده خدمات و محصولات اصلاً به کالایی که می‌خواست با او مبادله کنند نیازی نداشت.
پس از چند سال در راه اصلاح این روش، بهترین راه ممکن به تجارت اضافه شد، مبادله از طریق سکه بود، این سکه ها از جنس طلا، نقره و مس بود.
در این نوع تجارت هرکسی خدمتی ارائه می داد و در ازای میزان ارزش کارش سکه دریافت می کرد، پس نیازهای خودش را با خرید به روش سکه برطرف می کرد.
این روش تا سالهای سال بهترین نوع بود، اما رفته رفته به دلیل حجم و سنگینی سکه‌ها جامعه مالی دچار تغییر بزرگی شد و آن انتشار پول کاغذی بود.
حالا دیگر مشکل حجم و حمل و نگهداری و حجیم بودن برطرف شد .
اما مشکل دیگری هم وارد کار بازار تجارت بود، آن هم انتقال پول از راه دور بود.
زیرا دیگر نمی شد پول را از یک شهر به شهر دیگر یا کشوری به کشور دیگر انتقال داد.
پس از بانک ها و نقل و انتقالات بانکی وارد جامعه شدند.
در این روش دیگر بحث حجیم بودن پول و امنیت آن کاملاً برطرف شد، و به راحتی می شد در کسری از ثانیه هر حجم پول را در کشور از شهری به شهر دیگر جابجا کرد.
اما خدمات بانک به اینجا محدود نبودند و خیلی زود پول های کاغذی و حساب‌های بانکی هم گسترده تر شدند و کارت های اعتباری یا همان عابر بانک جای خود را در کیف پول مردم جامعه باز کرد.
در این روش دیگر نیازی نبود مثلاً برای خرید ماشین، پول با حجم زیاد جابجا کرد یا برای انتقال پول حتماً به بانک‌ها رفت.
فقط کافی بود در مغازه یا شخص یک کارت پوز بانکی داشته باشد تا صدها میلیون پول را انتقال داد.
حالا مشکل انتقالات برطرف شدند اما چالش بعدی انتقال پول از کشوری به کشور دیگر بود.
گستردگی تجارت جهانی روزانه پیشرفته خود را انجام دادند و انتقالات بانکی پای خودشان را از مرزها هم گذراندند.
اینبار نه بانک ها! بلکه پلی به نام صرافی ها به میان آمدند تا با آن به راحتی بتوان پول رایج کشور خود را به پول رایج دیگری در جای دیگری از دنیا تبدیل کرد.
اما این روش عمده ترین مشکلش کارمزد سنگین انتقال پول و زمان بر بودن آن و همینطور کاغذبازی بیش از حد آنها بود.
از همه مهمتر اصلی‌ترین مشکل بحث تحریم ها بود زیرا بسیاری از کشورها مثل ایران، ونزوئلا ،کره شمالی و غیره که با جامعه جهانی روابط مناسبی نداشتند، توانایی مشارکت با جهان برایشان بسیار محدود می شد.
در واقع بحث این بود که در این روش بیش از بحث مالی و تکنولوژی بحث سیاسی بود، که همچون دیوار و سدی محکم اجازه رفت و آمد و انتقال را نمی داد.
این مشکل باعث می شد مثلاً کشور کره شمالی برای خرید میوه از کشوری دیگر حتماً باید با پول کاغذی تبادل می کرد و طبیعتاً حجیم بودن پول کاغذی و پایین بودن امنیت و حتی وجود دلال در این میان یا ریسک تجارت را بالا میبرد یا کارمزد تجارت بالا می رفت در این میان امکان نقل و انتقالات مالی به وسیله سیستم های اینترنتی مهیا شد.
مثلاً اگر کسی می خواست کتابی از سایت اینترنتی به صورت پولی دانلود کند یا آلبوم‌موسیقی خریداری کند می توانست از سیستم هایی مثل پی پل استفاده کند.
یعنی در حوزه خرد و مبالغ پایین این امکانات مهیا شد.
اما در اقتصاد کلان و جهانی با مشکل مواجه بودیم.
این فرصتی شد تا بعد از سال ها واژه جدید به نام “ارزهای دیجیتال”وارد تجارت جهانی شدند.
